Çağdaş Türk düşüncesinin problemleri kadar imkânlarına ve zenginliklerine de işaret etmeye çalışan bu araştırmanın gerçekleştirilmiş iki dar amacı var: Biri II. Meşrutiyet'in ilk yıllarında, felsefe grubuna dahil ilim dalları başta olmak üzere modern bilimlere ait terimlerin Türkçede nasıl karşılanabileceği problemi üzerinde çalışmak, tercüme-telif eserler ve ders kitaplarına zemin teşkil edecek şekilde sözlükler hazırlamak için kurulan Istılahat-ı İlmiye Encümeni'nin faaliyetleri ve yayınları hakkında bilgiler vermek, yorumlar yapmak; ikincisi de bu çabaların içinde doğrudan bulunmuş, Darulfünun'da felsefe grubu dersleri hocalığı yapmış Babanzâde Ahmet Naim Bey'in, bizzat gerçekleştirdiği telif ve tercüme faaliyetlerinden yola çıkarak felsefe ıstılahları konusunda yaptığı çalışmaları sözlük standartlarında ve sistematik olarak ortaya koymak; bu çalışmaları yaparken takip ettiği metodu ve kriterlerini tesbit etmektir. Daha sonra gerek bizim gerekse meslektaşlarımızın yapacakları çalışmalarla sonuçlandırılabilecek geniş amacı ise, bir yönü II. Meşrutiyet'ten öncesine doğru seyreden fakat ağırlıklı ikinci istikameti 1908'den Harf Devrimi'nin yapıldığı 1928 yılına, hatta bu birikimin büyük ölçüde devreden çıkacağı 1933 Üniversite Reformu'na kadar uzanabilecek bir hat üzerinde, Türkiye'de felsefe grubu dallarında telif-tercüme eserlerin kavramlarını ve felsefe sözlüklerini karşılaştırmalı olarak bir araya getirmek; nihayet modern felsefe tasavvurunun Türkiye'de nasıl, kimler vasıtasıyla ve hangi seviyede, ne tür araçlarla teşekkül ettiğini ortaya koymak ve yapılabilirse bu faaliyetler kümesinin mantığını çözmektir.
Hemen ifade edilmelidir ki bu malzeme ve çabalar sadece felsefecileri ve felsefe tarihçilerini değil modernleşme dönemi Türk düşünce tarihi, ilahiyat, sosyoloji, siyasi düşünceler tarihi, yeni Türk edebiyatı, nihayet fikrî/siyasî akımlar üzerine çalışan kişiler başta olmak üzere çok daha farklı sahalrın mensuplarını da doğrıudan ilgilendirmektedir.