Halife, üzerlerine halife olduğu varlıkların "beklentilerini" karşılayacak bir durumda olmalıdır. Bu ise, halifenin ya da insanın kendi dışındaki varlıklarla Tanrı arasında aracı olması demektir. İnsan, İbnü'l-Arabî'nin nitelemesiyle berzahî varlıktır. Berzah ya da ara-varlık, iki ucun özelliklerini kendinde bulundurmakla iki şey arasında iletişim görevi görür. Bu yorumla insan, ilahi özellikleri topladığı gibi aynı zamanda âlemdeki her şeyin özelliğini kendisinde barındırır. İnsanın berzah varlık olmasının anlamı budur. Âlemdeki her şey, muhtaç oldukları şeyi ondan ister ve halifenin de bu ihtiyaçları karşılayabilmesi gerekir. İbnü'l-Arabî, insanın âlemin varlık sebebi olmasını buradan hareketle açıkladığı gibi âlemin kalıcılık ve süreklilik sebebi oluşunu da bu ilkeyle açıklar. O zaman insan, varlıktaki her şeyin talebine karşılık verecek ve onu yerine getirecek bir durumda olmalıdır.