Modernleşmenin, özü itibariyle, insanın önündeki seçenekleri artırmak olduğunu söyleyen bir ABD'li akademisyen, terörün seçenek bolluğuna ve modernleşmeye bir tepki olduğunu yazabilmektedir. Ona kalırsa, İslam modernlikle barış(tırıl)madan hiçbir askeri operasyon sonuç vermez. Tuhaf bir görüş; zira "siyasal İslam"ın uç bir yorumu içine yuvalanan tedhiş eğilimi, geçmişle ve gelenekle bir bağ üzerine temellenmiyor, oradan bir rüzgâr alıp bugüne getirmiyor. Tam aksine, bu çok modern bir gelişme. Bu terör tarzı geçmişle bütün bağlarını yıkmakla kalmıyor; dini kişiselleştiriyor, dünyevileştiriyor ve onu politik bir vasıtaya indirgiyor. Yani, kelimenin bütün anlamlarıyla, dibine kadar modern bir hareket. Yine tuhaf bir biçimde, bu eylemlerde kullanılan kişilerin, genellikle sömürge geçmişi olan ülkelerden devşirildiğini, özellikle de diasporada, geleneksel etnik cemaatlerinden ve yurtlarından uzakta yaşayan gençlerin hipnotize edildiğini görüyoruz.