"(...) Câmî, kendi Nakþibendîlik algýsýna bir boyut daha kattý. Bu boyut, Ýbn Arabî'nin öðretileri ve eserlerine azimle ve büyük bir hararetle baðlý olmasýydý. (...), ayný zamanda kendi manevî hayatýnýn iki önemli mercii arasýnda açýk bir benzerliðin bulunduðunu farketti: "Zikrin sessiz bir þekilde icrasý, büyük üstâd Muhyiddin Ýbn Arabî de dahil bazý þeyhlerin uyguladýðý bir yöntemdir... Fakat þeyhlerin çoðu sesli zikir yaptýrmaktadýr; halbuki tahayyül yöntemi, yani sessiz zikir, (Nakþibendî üstâdlarýn yolunun aslýdýr." Câmî'nin gözünde, Celâleddîn Rûmî Farsça konuþanlar için ne ifade ediyorsa, Ýbn Arabî de Arapça konuþanlar için ayný þeyi ifade ediyordu. O, manevî hikmetin en büyük yorumcusu idi.(...) Câmî, Ýbn Arabî'nin bazý yazýlarýný anlamakta ilk baþta güçlük çektiðini itiraf eder; fakat Ýbn Arabî'nin en önemli öðrencisi Sadreddîn Konevî'nin eserlerini okuyunca, bu hususlar kendisi için açýklýða kavuþur. Lârî'ye göre, Câmî, "Eðer bu kapý benim için açýlýrsa, bu zümrenin (Ýbn Arabî ekolüne baðlý sûfîlerin) kasd ettiði anlamlarý herkesin anlayabileceði bir dille açýklayacaðým" diye ahdetmiþ ve bundan sonraki eserlerini de bu ahde uygun olarak kaleme almýþtýr. Câmî'nin tasavvuf konularý üzerine yazdýðý çoðu eseri, gerçekten de belirgin bir eðitici kaygý taþýmaktadýr. (...)"

amazon.com.tr'deki Bunuokudunmu dükkanýndan satýn almak için týklayýn.