Sûfî dostlarım -Allah sizleri rahmetine nâil eylesin- iyi biliniz ki; Bu tâifenin şeyhleri, işlerinin ve tasavvufî telâkkilerinin temellerini tevhid konusunda çok sağlam esaslar üzerinde bina kılmışlar, böylece akîdelerini bid'atlardan korumuşlar, selefin ve sünnet ehlinin benimsediğine inandıkları, teşbih (Allah'ı yaratıklara benzetmek) ve ta'tilden (Allah'ın sıfatlarını inkâr etmek) uzak, tevhit anlayışını kendi dinleri olarak kabul etmişler, kıdem sıfatına hâiz olan Allah'ın hakkını tanımışlar, yokluktan var olanın sıfatı olan (fakr, ihtiyaç, zül ve inkiyat gibi) şeyleri kendi vasıfları hâline getirmeyi gerçekleştirmişlerdir. Bu hususu, tasavvuf yolunun efendisi (seyyidu't-tâife) olan Cüneyd (r.a.) "Tevhit, kıdemi hadesten (ezelî olanı fânî ve yaratılmış olandan) ayırmak ve fert haline getirmektir." sözü ile açıklamıştır.