Vakvak Yayýnlarý Yayýnevine ait Alýntýlar

Dar sokaðýn baþýna geldiði zaman, sokaðýn karþý ucundan oldukça yaþlý bir adamýn kendisiyle ayný anda sokaða girdiðini gördü. Adam öylesine yaþlýydý ki, Behram, adýmlarýný biraz daha hýzlandýrýrsa, adam birkaç adým atmadan sokaðýn diðer ucundan çýkacaðýný düþündü. Ve adýmlarýný hýzlandýrdý. Ama garip bir þekilde kendisi daha üçüncü adýmýný atark ...

Ýçimin çok büyüdüðü anlarda kendime sýðmýyorum
Bu beni korkutuyor
Kime baksam uzak
Kime baksam üþütüyor beni
Sonra seni görüyorum
Bir þey söylüyor ve beni þaþýrtýyorsun
Ýçim denizle doluyor ansýzýn
Hep sana yürümek
Ve
Hep seni düþünmek için
Kendime dönüyorum
Bakýyorum kendim yok
Ne olmu ...

Ormanda her gecenin ve her sabahýn ayrý bir anlamý vardýr. Orada yaþayan aðaçlar ve hayvanlar bunu iyi bilirler.

Yaþlý bir andýz aðacýnýn dibinde yaþayan küçük menekþe için sabahýn anlamý tilkiydi. Çünkü tilki, her sabah küçük menekþenin yanýna gelip önünde saygýyla eðilir ve "Mutlu sabahlar efendim!" deyip giderdi.

Küçük menekþe ...

Yalnýzca insanlarýn mý caný sýkýlýr? Bir aðacýn, bir çiçeðin, bir böceðin de caný sýkýlýr mý? Mesela, kýrmýzý kanatlarýnýn üzerinde siyah benekleri olan ve uçmadýðý anlarda ortasýndan kesilmiþ bir top gibi duran uðurböceðinin de caný sýkýlmýþ mýdýr hiç?

Sýkýlmýyorsa küçük ormandaki uðurböceði ssabahtan bu yana durmadan niçin uçuyor? Arad ...

Bir gün insanlar yaþlý adamýn ölümle ilgili düþüncelerini duydular. Akmayan bir çeþmenin baþýnda ölüyordu adam. Ama sesli düþünmeye devam ediyordu. Hayatýn kýsalýðýndan söz ediyordu. Aþkýn bu dünyadaki en güzel þey olduðundan söz ediyordu. “Herkes ölecek” diyordu. “Bakýn ben ölüyorum benden öncekiler gibi” diyordu. “Yarýn güneþ yine doðacak, çiç ...