Nihilizm ruhsal hastalýklarýný da üretiyor. Postmodern çaðda depresifiz hepimiz, zira çok seküleriz, çok ruhsuzuz, çok umutsuzuz. Depresyon belki de inanç kaybýnýn bir belirtisidir. Giderek daha nihilist olan bir kültür, bir politik ve etik düzen, ruha yeni bedeller ödetiyor. Ne kadar da kýrýlganmýþ hayatlarýmýz! Baksana, nasýl da sýzlýyor her yanýmýz, nasýl sýzlýyor çocukluðumuz, kolumuzun uzandýðý her yerde bir sadakatsizlik korkusu, insanýn insana sokulduðu bütün sokaklarda ihanet kol geziyor, sonunda iþte insan aðrýyan bir varlýk. Aðrýyan bir varlýk olarak insan. O halde uyuþtur kendini; içelim, seyredelim, gülelim. Fanatik taraftarlar olalým, uzlaþmaz partizanlar, bir vecd içinde seyredelim kendimizi.

amazon.com.tr'deki Bunuokudunmu dükkanýndan satýn almak için týklayýn.

Yan yana konuþtuk onunla. Seslerimiz deðiyordu birbirine, o kadar ki kalplerimiz deðiyordu ve bu yakýnlýk, Allah'ýn bu lütfu karþýsýnda içim haþyetle doluyordu. Anlamak ve hissetmek bizi insan kýlar. Bu arýnýþla insan oluruz. Terapist kimdi? Ben mi yoksa bu narin kýz mý? Onun saflýðý beni de yýkadý. Arýndým. Ve kirlenmiþ, yönünü þaþýrmýþ bir dün ...