Helen dini, antropomorfizm anlayýþý üzerine kurulu idi. Helenler, ilahlarýný insana benzetmiþtir. Bu ilahlarda hiddet, haset, kin, nefret, düþmanlýk her çeþit insanî his ve hýrslar mevcuttur. Bu ilahlar kahraman, ama çalan, öldüren, ahlaksýz münasebetlerde bulunan varlýklardýr. En büyükleri Zeus’un en büyük meziyeti göklerin hâkimiyetini elde edebilmek uðruna babasýný kovmaktýr. Bu da Helen kavminde ahlâk telakkisinin inkiþafýna mani olmuþtur. Helen dininin ne mukaddes kitabý, ne de ruhban sýnýfý vardýr. Ýnsanlarýn manevi ihtiyaçlarýna cevap vermekten uzak olduðu için, insanlar hayat ve kâniat hakkýndaki suallerine bizzat kendileri cevap arayýp bulmak durumunda kaldýlar. Böylece Antik Yunan’da felsefe çok inkiþaf etti.

Eski Türkleri Göktanrý dinine mensuptur. Bu tek tanrýlý dinde din adamlarý umumiyetle, tabiatüstü kuvvetlerle temasa geçebilen, kendilerine göre bir takým usullerle trans hâline girip kendilerinden geçerek insanlarýn görüp iþitmediði þeylerden haber veren þamanlardýr. Bu sebeple yanlýþ olarak Þamanizm diye bilinir. Yegâne yaratýcý Göktanr ...