Profil Kitap Yayýnevine ait Alýntýlar

Ýshak'ýn külüstür arabasýnýn yorgun motoru, Ortadoðu'dan yükselen aðýtlar gibi inliyordu Mahþerî kalabalýðýn ortasýnda. Bunca suç, bunca gam kasavet, bunca keder yeryüzünü doldurup taþýnca, cehennem, artýk insanlarý beklemeye sabredememiþ de uzaklardan gözüne kestirdiði Ýstanbul'un tam orta yerine çökmüþ, kirli temiz ayýrt etmeden her yeri ve ma ...

Babamýn öldüðünü duyduðum anda Jülide hemen yaný baþýmdaydý. Birinin yanýnda babanýn ölüm haberini alýyorsan þaþýrman, telaþ etmen, nihayetinde aðlaman gerekir diye düþünüyorsun; bütün bunlar olmayýnca yaþadýðýn utancý aþabilmek için bir þeyler yapmak mecburiyet haline geliyor. Sað elinin baþ ve iþaret parmaklarýný kullanarak, gözlerin kýzarýnca ...

Hiç kýrk yaþ suratlý çocuk görmemiþtiniz mesela. Kapýda hiç bekletilmemiþtiniz. Siz hepiniz de misafirdiniz mesela. O kapýda siz, siz ve siz de bekliyordunuz. Hiçbir çocuk, “bir dakka, odayý toplayalým” dememiþti, yalan mý? Siz de oradaydýnýz, gördüm evet, hepiniz camlara yapýþmýþ bakýyordunuz. Orada kalmaya devam. Ne vakte kadar daðýlabiliriz, ...

Ýnsanlar mutsuzluktan deðil; hikayeden kaçýyordu. Hep kafasýna takýlan meseleydi bu Masum’un. Gerçek hikayeden ürküyordu sanki insanlar. Küçük sorunlarýný bile daha büyük sorunlarýn çýban uçlarý gibi, daha belirir belirmez kesip atýyor, mat bir sorunsuzluk dünyasýnda, ot gibi yaþýyorlardý. Hayatla aralarýnda pürüz, pütür istemiyorlardý. Aslýnda ...

Masum anladý ki, insaný belli bir yerdeki yoðunlaþmasý mahvediyor asýl. Yoksa nefes alacak bir delik mutlaka bulunurdu þu hayatta. Ýnsana yürek geniþliði verecek sapasaðlam þahsiyetler, yerinden kýmýldatýlamaz masumiyetler de vardý. Ýnsanlar, insanlýk, gerçekten ve yeteri kadar var aslýnda, diye düþündü.

”Akþamdan beri anlattýklarýmýn si ...