"Din" kahretmek ve galebe çalmak anlamına da gelir. Nitekim Araplar: "Ona galebe çaldım ve o da boyun eğdi" derler. Köle mağlup ve makhûr olduğu zaman onun için "medîn" tabirini kullanırlar. Kıyamet gününe "din günü" denilmesi de bununla ilgilidir. Meselâ, kıyamet gününe "tevhid günü" denmesi şu açıdan doğrudur: O gün gerçek birlik ortaya çıkar. Mümin, kâfir, müşrik hepsi muvahhid olur. Herkes Hak Teâlâ'nın birliğini tasdik eder. O gün hâlihazırda tevhid ehli olanların izzet ve kerâmeti, kurtuluş ve selâmeti âşikâr olur. Hâsılı o günde kurtuluşa erenler, bugün burada tevhid ve ihlâs tohumunu ekenlerdir. Orada uzaklık, azap ve ayrılığa müptela olanlar, bugün şirk ve münâfıklık direğini dikenlerdir.
Beyit:
Her kim halâs ve necât istiyorsa, tevhid ve ihlâs tohumunu eksin
Şirk nifâk fidanını dikerse, düşmanlık ve ayrılıktan başka ne hâsıl olur.
