"Harikulâdelikler karşısında şaşkına dönen her genç zihin, şaşkınlığının semeresini, kendisini şaşkına çeviren numaranın tekrarlanması halinde ancak devşirebileceğini düşünür ve şaşkınlığı arttıkça, şaşkınlığından aldığı hazzı da artırmaya çalışır. Şaşkınlığın verdiği hazzın merak ve tecessüse dönüşmesi gerekirken, başka bir deyişle, hayreti ona "hakikat'in talibi / takipçisi" vasfını kazandıracakken, o hayretinden bilgiyi hasıl etmek yerine, kendisini şaşkına çeviren numaracıya hayran olmakla yetinir. (...)" (s.25)
"(...) Bilgi sahibi, tavır sahibi, istikamet sahibi olmak yerine, kolayca 'tâbi olmanın', numaralardan aldığı haz ve zevkin idamesini mümkün kıldığını / kılacağını o da bilir. Ve bu yüzdendir ki abilerinden, üstadlarından, metbularından sürekli çevrilecek numaralar bekler, her daim onlara 'Hadi bir daha yapsana!' demekten kendini alamaz. Okurken, düşünürken, araştırırken bilgi'ye ulaşmayı, hakikate kavuşmayı değil, bulunduğu mertebedeki şaşkınlığın hasıl ettiği zevkin sürmesini arzu eder." (s.25-26) [metbu: kendisine tâbi olunan, uyulan. aa.]
"(...) O kendilerine hayran oldukları numaracı abilerin, numaracı yazarların, numaracı önderlerin şapkalarını geri getirebilecek güçten yoksun olduklarını farkettiklerinde, beklenti dolu, tebessüm dolu yüzleri hemen abuslaşır, solar; o anda ihanete uğradıklarını düşünürler tabiatıyla. Ne gariptir ki yine şaşkındırlar ve fakat bu sefer şaşkınlıkları kendilerine haz ya da zevk değil, blakis acı ve ızdırap verir, hatta bir tür korkuya, itimatsızlığa, güvensizliğe dönüşür." (s.26)
"(...) Onlar hayran olmuşlar, hayran olmakla yetinmişler ve bütün gençliklerini hayranlıklarını sürdürecek numaraların peşinden koşmakla geçirmişlerdir. 'Hadi bir daha yapsana!' şeklindeki talepleri de bir daha (ikinci kez) karşılık görmeyince de küsüp 'Bari bundan böyle işimize bakalım' demeyi daha akıllıca bir seçenek olarak görmüşlerdir." (s.26)
"(...) Üstelik hayran olmak yerine, -geçici bir süre için de olsa- başkalarını kendilerine hayran bırakmanın zevkini tadarlar.
Aldanan değil, aldatan mevkiinde olduklarından hayran kalmaktan hasıl olan zevki, hayran bırakmaktan hasıl olan zevkle değiştirmekte bir beis görmezler." (s.27)
"Şaşkına dönmek, esasen utanılacak bir durum değildir. Bilakis şaşkına dönmek, şaşkına dönebilecek bir mizaca sahip olmak fazilettir. Sorun, şaşkına dönmekten / döndürülmekten değil, bu şaşkınlığın hazzıyla yetinmekten; her daim başkalarının kendisine numara yapmasını beklemekten kaynaklanır." (s.27)
"(...) Bu o denli büyük bir çarktır ki dışarıda kalabilenleri pek yok gibidir. (...)" (s.27)
