"(...) Yarım saat kadar süren konuşmasının sonunda, Massignon, Nurettin'e dönerek, 'Hoş geldiniz, umarım sıkılmadınız' diyebildi. Nurettin, kendisini gönderen profesörün selâmını ileterek, elindeki kartı uzattı. Massignon karta şöyle bir göz attıktan sonra, Nurettin'e, 'Demek ki Sör sizin hocanız oluyor; ne mutlu size' diyerek iltifatta bulundu. (...) Aslında o kartta çok şey yazılı değildi. (...) Massignon, avucundaki karta bir daha baktı, yine Nurettin'e dönerek 'Demek ki, siz Türksünüz, öyle mi?' diye sordu. Aldığı 'evet' cevabı üzerine, başıonı yukarı kaldırdı, gözlerini yumdu, derin bir âh çekti. Sanki bir şeyleri hatırlamaya çalışıyordu. Ardından da Fransızca 'Nankör millet, nankör millet!' diye bir şeyler mırıldandı. Sonra Nurettin'in gözünün içine bakarak açtı ağzını yumdu gözünü; veryansın etti, aklına ne geldiyse söyledi: 'Yenilik diye, Avrupalı olacağız diye giriştiğiniz bu hereketlerin ne kadar yanlış ve yersiz olduğunu biliyor musunuz? Allah size cennet gibi bir vatan vermiş; şanlı bir tarihiniz, yüce bir dininiz, muhteşem bir kültürünüz, dünyada eşi benzeri olmayan mimarîniz ve sanat eserleriniz var. Bütün bunları yok sayarak mı veya yok ederek mi büyük millet olacaksınız? Kendi kendinizi inkâr ve imha ederek mi Avrupalı olacaksınız? (...) Siz kendiniz olmalısınız! (...)"
