Büyük atamýz Yavuz Sultan Selim'i ilme âlime hörmetini ifade eden pek meþhur bir hadiseyi de anlatmak istiyorum. Yavuz Mýsýr'ý aldýktan sonra bu ülkenin idaresini bir Kölemen'e teslim ederek Ýstanbul'a dönüyordu. Ordu, Adana civarýnda yürürken, Padiþah kendisinin sol tarafýnda at üstünde giden, Sinan Paþa'nýn Mýsýr'da düþman tarafýndan katledilmesiyle tâyin ettiði yeni sadrazam Yunus Paþa'ya dönerek, "Ne dersin Yunus, Mýsýr'ý da aldýk diye söz açar". Bunu fýrsat bilen yeni sadrazam, "Evet Padiþahým, Mýsýr'ý aldýk ama eðer Firavunlar ülkesini bir Kölemen'e baðýþlayacaðýnýzý bilseydik kullarýnýz ardýnýz sýra gelmezdik" diye cevaplandýrýr. Bu sözün altýnda belki de devleti sarsabilecek gizli bir fitne kazanýnýn kaynadýðýný sezen hikmet sahibi hükümdar kýlýcýný çeker ve bir vuruþta sadrazamýn kellesini düþürür. Yine de hýrsýný alamaz ve atýný mahmuzlar. Padiþahýn sað yanýnda at süre kazasker Ýbn-i Kemâl heyecan içindedir ve geride kalmýþtýr. Padiþah ona dönerek yanýna gelmesini iþaret eder. Maalesef Ýbn'i Kemâl'in atý, Padiþah'ýn yanýna vardýðý anda yerdeki iri çamur yýðýnýna basarak çamuru padiþahýn üzerine sýçratýr ve kaftanýný baþtan aþaðý çamura bulaþtýrýr. Bu hareket üzerine korkudan titremeye baþlayan kazaskerin hayret bakýþlarý önnüde Padiþah atýndan iner, kaftanýný çýkarýr ve kaftancýbaþýyý çaðýrarak ona teslim ederken þu sözleri söyler: "Alýnýz bunu, tabutuma örtünüz. Zira ulemânýn atýnýn ayaðýndan sýçrayan çamur dahi bizim için þereftir." Nesiller için bir ilim müzesi olacak o kaftan hâlâ onun tabutunu örtüyor. Lâkin ibret alacak ziyaretçiler yok, onlar ölmüþtür.

amazon.com.tr'deki Bunuokudunmu dükkanýndan satýn almak için týklayýn.

Gerçeðe yönelen insanda görülen ilk inkýlâp, ilk ilâhi tecelli, etrafýna saldýran iþtihalarýný red edip bütün baþkalarýnýn, baþka insanlarýn sefaletlerine uzanan ýztýrabý benimsemesidir. Bu, bizde merhametin hareketidir. Çocukluk çaðýnda baþlayarak döven, zulmeden, iþkence yapan, hemcinsine saldýran insan, merhamet güneþinin kendinde doðuþu ile ...

Her dinin esasýnda ilâhî iradeye iþtirak ve ona teslim oluþ vardýr. Bu halin gerçek gayesi, ruhun yükseltilmesidir. Buna ahlâklýlýk denir. Bütün dinler, insanlarýn ahlâkýný yükseltmeye çalýþmýþlardýr. Ahlâkta ise pek çok dereceler ve sonsuz basamaklar vardýr. Hayýrlarýn sayýsý sayýlmayacak kadar çok ve üst basamaklarý alçaklardan bakanlara görül ...