Musa ile Harun arasındaki tartışmanın nedeni, Musa'nın Samirî'nin hareketine karşı Harun'un etkisiz kalmasına kızması değildi. Musa'nın kızgınlığı, ağabeyinin bir şeye tapmanın anlamı hakkındaki bilgiziliğinden kaynaklanmıştı. Harun'un gerekçe olarak Ben kavmimi bölmekten endişe ettiğim için onlara bir şey demedim demesi de, Musa'nın kızgınlığını arttırmıştı. Çünkü Samirî'nin yaptığı buzağı karşısında bir arifin tavrı böyle olmamalıydı. Samirî'nin yaptığı, İlah'ın sonsuz suretlerinden birisi görülebilirdi. Üstelik söz konusu suretin herhangi bir gerçekliği de yoktu. Çünkü cansız bir şey olduğu için, insanın fiiliyle hemen ortadan kaldırılabilirdi. Nitekim Musa buzağı heykelini yakmış ve küllerini nehre atmıştı. Dolayısıyla İbnü'l-Arabî'ye göre Musa, kendisinde ilahlık görünümü bulunan bir şeyin Tanrı'nın karşısında sanki müstakil bir ibadet nesnesi gibi algılanmasına tepki göstermişti.
