İnsanın riyakar olması Allah'ı unutmasından kaynaklanır. Başka bir anlatımla insanın bütün günahları, gerçekte, en büyük günah olan Allah'ı unutmaktan ortaya çıkar. İnsan Allah'ı unuttukça başka varlıklara bel bağlar, onlara umut besler, varlığını onların yardımıyla ayakta tutabileceğini zanneder, gerçekte rakiplerini koruyucusu kabul eder, onlara itimat eder. Din insana sürekli bir tövbe halini emrederek gafleti ortadan kaldırır. Böyle bir durumda tövbe insanın kendisine ve başkasına güvenmek yerine Allah'a yönelmesidir; insan varlığını ne kendisi ne başkası koruyabilir, onu koruyacak olan Allah'tır. Öyleyse tövbe bu şuurla Allah'a dönmek demektir. Tövbenin temel meselesi, ihlastır. Tövbeyi tövbe kılan ondaki ihlas hali olduğu gibi amacı da ihlasa ulaşmaktır: ihlasla var olan ve ihlasa ulaştıran bir eylem olarak tövbe tasavvufun temelidir.
